zaterdag, augustus 15, 2015

Vakbondsbetoging 7 oktober? De propagandavleugel van de NVA staat paraat

Bart De Wever, de NVA kopman die telegeniek - de tong halverwege de knieën bengelend - een halve marathon uitloopt, de ultieme communicatiestrateeg die desnoods zijn hele familie gedwongen zou uithuwelijken om toch maar glimmend in de boekjes te staan... Die Bart De Wever, dus, die zijn gezicht in minstens 1001 bestudeerde standjes kan wrikken, heeft in de verste verte geen mening over de Tax Shift. Ja, daar staat u van te kijken, van de man die over vanalles en nog wat, en zijn grootmoeder, iets te vertellen heeft.

Officieel heette de reden dat de grote leider en communicatiestrateeg op vakantie was. Ja hallo. Zoals eerder dit jaar, toen hij mediatiek van de Alpen ging glijden zeker. "Op skivakantie", begeleid door een half leger de berg afsuizende body guards. Moest er eens een terrorist van een besneeuwde boomtak op de communicatiestrateeg vallen. Eveneens meegereisd: een reeks streng voorgeselecteerde en ideologisch ingebedde journalisten, die wonderwel door de NVA screening waren geraakt: "geen softdrugs, geen verleden bij de maffia (behalve de energiemaffia), geen lidmaatschap van een vakbond, geen on-Vlaamse sympathieën voor kunst of het verenigingsleven (behalve de patronale verenigingen), geen kritische vragen (cfr. Sigfried Bracke in zijn beste dagen)".

Sinds De Wever de NVA eigenhandig met de haren van onder de kiesdrempel heeft gesleurd, door een volgehouden, nooit aflatende aanwezigheid van zijn menselijke kant, die van zijn nageslacht en aangetrouwde familie in Dag Allemaal en andere boekjes, aangevuld met het mediatieke Gouden Kalf en de doorbraak in de Slimste Mens op de VRT (er werden geen kritische vragen gesteld over het neoliberalisme, wegens niet geestig en vermakelijk genoeg), denkt de NVA kopman dat de media en hoe hij de boodschap verpakt alles zijn. Vergeet de realiteit. Het "framen" (de realiteit, doorgaans eenzijdig, inkaderen), het lanceren van one liners, het polariseren met de Vijand, de debatsleutelwoordjes, het weigeren in debat te treden met té vervelende tegenstanders, en het in de media met industriële precisie doorsluizen van steeds dezelfde verhaallijn (of "narrative", als u het ongeluk hebt in de publiciteit te werken) zal alles oplossen en de stemmers bij de volgende stembusgang - ook al is hun koopkracht inmiddels gedecimeerd - weer blindelings op de op onze portemonnee inbeukende grapjassen van de NVA doen stemmen. Terwijl de rijksten en de grote bedrijven financieel gepamperd worden zonder voorgaande.

Als het met de BTW-verhogingen en andere aanslagen op onze koopkracht, de afbraak van onze openbare diensten en pensioenrechten zo doorgaat, zal De Wever - tegen zijn zin - permanent op vakantie moeten, vreest de NVA partijleiding inmiddels. Kwestie van door de media niet met onpopulair beleid geassocieerd te worden. Het zou een originele zet zijn en er zijn tegenwoordig vast goedkope vliegtuigreizen naar Beieren, Tirol of de Kaaimaneilanden. Maar zal de kiezer die sublieme mediastrategie wel begrijpen?

Wat weinigen vermoeden, is dat Bart De Wever - onder het mom van zijn "vakantie" - samen met enkele strategen uit de NVA leiding (zoals de meesterstrateeg Sigfried Bracke) in de luwte reeds op een mediatiek tegenoffensief zit te broeden. De luwte is in dit geval: een NVA propagandabunker in groot Antwerpen, permanent bemand door 2 rechtenstudenten op interimcontract, met tegen de muur een geschilderd portret van journalist Carl Huybrechts samen met Bart "Napoleon" De Wever, een Romeinse kalender, enkele pas gebruikte marteltuigen van Liesbeth Homans (waaronder haar beruchte doe-het-zelf "facelift"), het dieetboek van de burgervader waarin zelfs een mankende pony zich kan herkennen, en voldoende opgestapelde blikken met bonen en volgepropte zakken met aardappelen om een Derde Wereldoorlog te overleven. Een ondergronds "mediaobservatie- en sturingscentrum", waar je struikelt over de met stof bedekte computers op de vloer, de stinkende asbakken, de lege bierflesjes Jupiler, de half opgegeten zakken met chips en eindeloze stapels met kranten, magazines, buurtblaadjes, verfrommelde P Magazines, de Osservatore Romano, met dartspijltjes doorboorde exemplaren van Het Kapitaal van Karl Marx, the Economist, volledige jaargangen van Flair, Sport Magazine en Knack,... You name it, het ligt er. Geturfd en gesorteerd.

Het NVA Media Observatie- en Sturings Centrum (kortweg "MOSC") - kunnen we hier wel meedelen - bevindt zich ter hoogte van de Antwerpse gemeente Wijnegem. Een 20-tal satellietantennes piepen onopvallend doorheen de bemoste bunker, ooit deel van de oude fortengordel rond Antwerpen. Die fortengordel was, net als de NVA, ook meer vorm dan inhoud: de gemiddelde loontrekkende scheurt er gegarandeerd zijn broek aan. Wijnegem situeert zich dicht genoeg bij het centrum van de wereld - Antwerpen stad en haar burgemeester zelve - maar ligt toch genoeg verdoken in het groen om geen argwaan van Elio Di Rupo, Rudy De Leeuw of Marc Leemans - dikwijls de minst opmerkzamen onder de "linkse tegenstanders" nochtans - op te wekken.

Sinds het debacle van de Tax Shift en de aankondiging van een nieuwe, grote vakbondsbetoging op 7 oktober draait de NVA bunker op volle toeren. De 2 rechtenstudenten - Janis ("Ik kan het ook niet helpen dat de mensen mij nu verwarren met Varoufakis") en Dirk ("Ik voel me politiek meer verwant met de SP.a, maar het betaalt en ik ben toch middenklasse met ambitie") - beleven drukke tijden. Ze zitten driftig te tokkelen op hun computer, checken om de 30 seconden hun smart phone, geen enkel online forum blijft gespaard. Briefings met de laatste ordewoorden flitsen van hun laptop of tablet in een fractie van een seconde naar honderden "medewerkers", een leger van IPad gebruikers dat dagelijks de online krantenrubrieken, Facebook, Twitter en soms zelfs de occasionele dating site ("ik ga niet uit met sossen, vuile profiteurs") overspoelt. "Wekelijks hebben wij een gesloten vergadering met Bart en Sigfried in onze bunker," vertelt Janis, de niet-Varoufakis. "Daarop bespreken we de hete onderwerpen van de week, waarop we moeten reageren, en hoe. De Wever is een briljante communicatiestrateeg. Hij weet perfect hoe hij welk publiek moet bespelen. We moeten op elke zucht van negatieve sfeerschepping rond de NVA of Bart zelf reageren. We hebben zelfs tijdsobjectieven: in heel Vlaanderen verschijnt er niets online dat negatief is over Bart of de NVA zonder dat het binnen de 5 minuten flagrant wordt tegengesproken. Bart wil dat nu naar 3 minuten krijgen, en op termijn naar 30 seconden. Maar hij wil er wel geen nieuw personeel voor aannemen in onze bunker. (klinkt teleurgesteld) We denken dat dat onze werkdruk aanzienlijk zal verhogen..."

Dirk, die net 10 kwade lezersreacties achter mekaar heeft gepost op de site van Het Laatste Nieuws, treedt zijn collega glimlachend bij: "Kijk, dit is de lijst met scheldwoorden die Bart vorige week nog heeft goedgekeurd en ondertekend voor onze lezersreacties op Het Laatste Nieuws: 'tamzakken, luieriken, sossen, profiteurs, jaloerse tikken, idioten, wereldvreemden, vakbondssaboteurs, complete debielen.' Maar nog veel straffer, kijk wat hij heeft doorstreept: 'nuffige vijgen, delinquente domoren, ellendelingen, kontlikkers en over het paard getilde, hufterige klojo's'. Zo scheldt een doorsnee Vlaming die Het Laatste Nieuws leest niet, zei Bart ons. 'Hou het in Het Laatste Nieuws kort en populair, niet meer dan 4 of 5 zinnen met 1 of 2 kernideeën. 't Is de schuld van de sossen en we willen hier toch geen Griekse toestanden, zeker. Maak er geen komedie van Shakespeare van. In De Standaard, De Tijd en De Morgen doen we het anders, gasten: dat publiek heeft meestal een diploma en wordt afgestoten door primair gescheld. Gebruik argumenten, zeg dat socialisten ons de staatsschuld hebben nagelaten, dat we hier geen Grieks bankroet willen, maak indruk met je verbale scherpte. Ontwikkel desnoods iets wat van ver op een redenering lijkt. Dat werkt bij intellectuelen. Zeg daar niet gewoon dat het allemaal de schuld is van de Marokkanen. Wat we in de populaire media natuurlijk wel doen. Zeg dat de Berbergemeenschap vanuit een achtergrond van landelijk wantrouwen tegen de stad ernaar neigt om de staat niet te erkennen. Maak er iets zijdelings sociologisch onderbouwd van, zo jagen we de intellectuele kiezer niet weg.'" Veelzeggend draaien Janis en Dirk met hun van ontzag fonkelende ogen, terwijl ze vergenoegd achterover leunen: "Die man is briljant. We zijn blij dat we in zijn ideologische bunker mogen werken, ook al zijn er hier geen vakbondsrechten en worden de overuren niet betaald. Maar we hebben hier in ons MOSC geen vakbond nodig. We blijven liever onafhankelijk, zoals Friedrich Nietzsche. We zijn blij dat we er het verhoogde inschrijvingsgeld van bijna 900 euro aan de universiteit mee kunnen betalen."

Vanuit het MOSC werd de Mars op het Stadhuis bekokstoofd, toen de NVA de manager-sociaaldemocraat Patrick Janssens tijdens de gemeenteraadsverkiezingen uit het Schoon Verdiep stootte. Die Mars bestond uit 5 man en een paardekop, maar het ging om de symboliek. De nieuwe Caligula is daar, en hij neemt zijn GAS-boetes mee. Janis en Dirk beweren trouwens bij hoog en bij laag dat de NVA-afdeling van Antwerpen tijdens die verkiezingen nog eens 200.000 extra exemplaren van het personality magazine "Patrick" heeft laten bijdrukken en bussen bij de Antwerpse kiezers. Toen die de SP.a burgemeester met de billen van zijn bloedeigen, pasgeboren zoon - zelfs Bart De Wever is in Dag Allemaal nooit zo laag gevallen om "menselijk" te lijken - zagen pronken, was de SP.a campagne er, begrijpelijkerwijs, volledig om zeep. Het MOSC is in NVA kringen ook legendarisch omwille van de "Workshops Mediatraining" gegeven door Sigfried Bracke. Tijdens de workshops van juni leerde Bracke de NVA parlementairen reeds hoe ze vragen over de Tax Shift kunnen omzeilen, debatsleutelwoordjes kunnen pluggen, en hoe ze kunnen leren om "ernstig in de leegte te staren, alsof ze een parlementaire wedde verdienen". Dat laatste beschouwt de mediatrainer als zijn sterkste troef.

Het is inmiddels klokslag 14 uur in de namiddag, op een dinsdag, en het wekelijkse spannende moment in de NVA bunker is weer daar. Janis en Dirk gaan hun nieuwe lijst met aliassen en bijnamen doorsturen naar Bart De Wever en Sigfried Bracke. "Het middenveld en de vakbonden hebben hun ledenaantallen. Wij hebben een leger van honderden reageerders op elke webpagina met meer dan 5 regelmatige bezoekers." Janis breekt zich nog het hoofd over "RonnyDePonny", "AlphonsDeSpons" en "TreesDeMeeneemChinees", voor de sites van populaire kranten en weekbladen. Dirk is nog niet helemaal tevreden over zijn vondsten "BéeLastingontduiking", "TanteChampagne", "Opa1Percent", "DeCrashVan2008" en "VokaTuur". De NVA propagandisten hebben zo hun redenen om nauwgezet af te wegen. Vorige week werden de aliassen "ReleaseMe1945",  "BennyBouillabaisse1968" en "NachtwakerStaat2020" wegens historisch en politiek té gevoelig geschrapt door De Wever.

Het draaiboek in de NVA bunker ligt voor de komende weken al klaar: vergeet de helfie die de elektriciteitsfactuur, de kost van kinderopvang, openbaar vervoer, diesel en wat nog allemaal de hoogte in duwt, zet in op ritueel slachten, de migrantencrisis en de Berbers. 't Is de schuld van de Syrische vluchtelingen dat de grote bedrijven amper nog hun belastingen betalen. Wie vlucht voor IS, is een "profiteur" die tegen beter weten in niet door terroristen wil worden onthoofd. En als u durft te betogen of staken, dan wil u Griekse toestanden die de welvaart zullen torpederen. De besparingen op lonen en sociale zekerheid zijn er, volgens de NVA, net om de welvaart terug op te krikken. En dat is allemaal de schuld van de sossen. Dat refrein zal u de komende weken duizendvoudig mediatiek in de maag gesplitst krijgen. En het zal allemaal gelanceerd worden vanuit een verlaten bunker in Wijnegem, bevolkt door twee rechtenstudenten, met de NVA mediageneraals Bart De Wever en Sigfried Bracke die achter de schermen de touwtjes stevig in handen houden. Denk dus twee keer na, als u de komende weken met VokaTuur of TanteChampagne in discussie gaat: het zouden Janis en Dirk kunnen zijn. Doe ze de groeten, op de betoging van 7 oktober.

(pd)