donderdag, april 02, 2009

De terugkeer van Freek Gordijn in de vaderlandse politiek

Freek Gordijn - ex-premier, gewezen miniatuurschilder, wijnliefhebber en postzegelverzamelaar - maakt na een jaar van politieke stilte en bezinning weer zijn opwachting in de Belgische politiek. Echt onverwacht komt de terugkeer van Gordijn in de schijnwerpers niet. Reeds wekenlang gonsde het in zijn eigen partij, Open TBC, van de geruchten over een meesterzet om CD&V-boegbeeld Kris Peeters van het politieke toneel - hoofd vooruit - in de coulissen te duwen.

Een partijgenoot windt er geen doekjes om: "Gordijn steekt kop en schouder boven Peeters uit, die man heeft gewoon cultuur, leest ook boeken... En hij kent iets van de laatste trends in de haute couture, wat onze vrouwelijke kiezers tussen de 35 en 65 aanspreekt. De man kan als geen ander een campagne naar zijn hand zetten. Als je het breed hebt, moet je het breed laten hangen. En dat talent heeft Gordijn nu eenmaal in zich. Onmiskenbaar, zelfs zijn tegenstanders moeten dat toegeven." Aldus de partijgenoot die anoniem wenste te blijven, maar komende zaterdag foto's van zichzelf laat nemen naast een levensgrote versie van Lolsmurf op de markt van Deinze. "Ook Knutselsmurf zal weer van de partij zijn, om ons standpunt over de bankencrisis toe te lichten," aldus de anonieme partijbron. "Liberalen zijn altijd sociaal geweest, en Knutselsmurf zal daaromtrent geen twijfel laten bestaan. In het echte leven werkt hij overigens als interimkracht bij De Post. (lacht)"

Freek Gordijn begon zijn mediaoffensief donderdag laatstleden aan de Gentse universiteit, waar hij zich tijdens een debat liet interviewen door 5 journalisten van de VRT en een multifunctionele staande lamp. De staande lamp stelde de ex-premier uiteindelijk nog de meest kritische vragen, zoals: "Is Europa voor u hetzelfde als de Heilige Drievuldigheid voor een gelovige katholiek?" Of: "Gaat een liberaal naar de hemel of naar Europa?" En verder: "Als u Europa zou moeten vergelijken met een vrouw, zou ze dan eerder Margaret Thatcher of Patricia Ceyssens zijn? Of toch een kruising van beiden?" Of het accent verleggend: "Hoe multi-etnisch zijn de nieuwe asielvoorstellen van uw partijgenote Annemie Tortelboom eigenlijk? Vindt u ook dat asielzoekers binnen een jaar werk moeten hebben, of anders door de politie op een vliegtuig naar hun land van herkomst moeten worden gezet? Verdeel en heers, maar dan op Belgisch niveau?"

Niet alleen omtrent Europa toonde Freek Gordijn zich een losjes over de zetel gedrapeerde visionair. Maandag jongstleden was het liberale boegbeeld ook te gast in het cultuurprogramma Klux op Canvas. Naast het Smurfenlied, een diepblauwe klassieker in tijden van financiële crisis, toonde de ex-premier zich tevens een fan van de operadiva Maria Callas en de jazzlegende Ella Fitzgerald. "Als ik aan Callas denk, vergeet ik onmiddellijk die 100.000 werklozen die er dit jaar zullen bijkomen." "O," wist presentator Klux Janssen daar wonderlijk gevat aan toe te voegen.

Qua literaire voorkeuren liet Gordijn de woorden "Het Verdriet van België" enkele keren vallen. Soms ook in omgekeerde volgorde. Het "België van Verdriet". Merkwaardig genoeg vroeg de presentator, ondertussen de Klux enigszins kwijt, niet of Het Verdriet van België tevens de inspiratie voor zijn Vierde Burgermanifest was geweest. "Wel Klux als je veel schrijft, zoals ik, raak je soms de tel kwijt." Inmiddels werd het tijd voor de podiumkunsten, waar de presentator niet het laatste Open VLD-congres mee bedoelde. De ex-premier had, in tegenstelling tot de banken, weinig stimulans nodig. "Als ik aan ballet denk - en dan het échte ballet en niet wat ik zelf voor de spiegel doe - dan denk ik in de eerste plaats aan het Zwanenmeer. Fantastisch is dat. Vooral de zwanen dan. Of je denkt dan toch dat dat zwanen zijn. Begrijp je wel? Ja, kunst doet zoiets met een mens. Alleen de privatisering van de post, de elektriciteit en de spoorwegen kan die creatieve chaos voor mij evenaren."

De gewezen regeringsleider was ook een fervent lezer van Mario Vargas Costa, de minder bekende broer van Mario Vargas Llosa. "Minder bekend, maar volgens mij even goed als zijn broer. Indien niet beter. Ik voel mij ook een beetje schrijver in de politiek, weet u. Het is voor mij beiden even belangrijk." Waarop Klux Janssen weer, zijn à propos ondertussen herwinnend: "Mario Vargas Costa lezen, is dat voor u als culturele ervaring de gelijke van op een zwoele, zilte zomeravond in het schijnsel van de Berliner Allee oraal bevredigd worden door een hoertje met zwarte visnetkousen en de air van Annemie Nuyts op speed?" De ex-premier kon niets anders dan volmondig ja antwoorden op die vraag. Het was tenslotte een kunstprogramma en niet iets over vrouwen- of arbeidersemancipatie, waar liberalen van zijn soort nochtans ook interessante standpunten over koesteren.

Maar over de bloemetjes, de bijtjes en andere delicate onderwerpen moest Kathleen Cools, wederom van Canvas en andere meerwaardezoekers, Gordijn nog in de diepte ondervragen. Voor minder dan 300 onderbrekingen per minuut zal Cools ook deze keer niet willen gaan, vrezen wij. Van een come back gesproken... Laat maar komen, die verkiezingen.

(pd)