donderdag, augustus 31, 2006

Column op donderdag: Communautair opbod. Komen de verkiezingen eraan misschien?

Door Karel Mortier

De Vlaams-nationalistische messen worden naar aanleiding van de komende gemeenteraadsverkiezingen weer geslepen. Tal van Vlaamse politici vinden het nodig om hun Vlaams profiel op te poetsen, en hoe kan je dat beter doen dan door de Franstaligen wat te gaan provoceren?

Leterme toonde het voorbeeld met zijn “ironische” uitspraak dat Franstaligen intellectueel niet in staat zouden zijn om Nederlands te leren en met zijn aanval op de koning. Er lijkt een wedstrijd gaande naar aanloop van de gemeenteraadsverkiezingen tussen quasi alle burgerlijke partijen om het meest “Vlaams” uit de hoek te komen.

In Drogenbos worden de Franstalige media van het marktplein geweerd. In Merchtem wordt er opeens een regel ingevoerd die kinderen en ouders verbiedt om een andere taal dan het Nederlands te spreken. Bert Anciaux, van het zogenaamd links-progressieve Spirit, slaagde er zowaar in om de Gordel om te dopen tot een statement tegen het Franstalige Imperialisme. Dat is wellicht de beste manier om Franstaligen in de Brusselse rand te integreren in de lokale gemeenschap.

Geen nood. De meeste van hen stemmen toch niet voor een Vlaamse partij - en waarom zouden ze ook na dergelijke uitspraken - dus kan het geen kwaad om hen te affronteren. En dan maar klagen, zoals een Bart De Wever, dat Franstaligen op communautaire lijsten stemmen.

De Franstalige politici - met op kop redder des vaderlands en de Scarlet Pimpernel van de Franstaligen in de Brusselse rand, Di Rupo - laten zich ook niet onbetuigd. Ze gaan gretig in op de uitspraken van hun Vlaamse collega’s om hun eigen positie in het zuiden van het land te versterken.

Di Rupo haalt een idee naar boven om Brussel uit te breiden en op die manier een landcorridor te hebben tussen stad Brussel en Wallonië. Dit is uiteraard onaanvaardbaar voor Vlaanderen, maar bon, het aantal Vlamingen dat de laatste keer voor de PS heeft gestemd was redelijk beperkt. Wat doet het er dan toe wat ze in het Noorden van het land over dit voorstel denken?

Op sociaal-economische thema’s valt er voor partijen als CD&V en PS niet veel meer eer te halen en daarom moeten ze op een andere manier proberen om electoraal te scoren. In die zin zijn CD&V en PS tegenpolen die elkaar in toenemende mate nodig hebben/gebruiken om hun positie in respectievelijk Vlaanderen en Wallonië/Brussel als dominante factor te versterken.

Inhoudelijk hebben ze nog weinig te zeggen en wordt het moeilijk om zich van de andere partijen te onderscheiden. Dus zoeken ze een ander onderwerp waar ze zich op kunnen profileren. De ironie is uiteraard dat een partij als CD&V, die decennialang een trouwe vazal was van de Belgische staat en de monarchie, opeens tegen de schenen schopt van haar vroegere meesters. De PS die van haar kant, althans aan de basis, een vurig tegenstander was van de Belgische monarchie lijkt er opeens de trouwste lakei van te zijn geworden.

De “numero uno” van de PS in Brussel, Philippe Moureaux, noemt de uitspraken van Leterme zowaar een vorm van terrorisme, omdat ze de monarchie onder druk zouden zetten.

Zou dit alles gebeurd zijn, moesten CDH - de Franstalige christen-democratie - én CD&V sterker zijn geweest? Ik denk het niet. Door de relatieve zwakte van de CDH én CD&V is de christen-democratie op Belgisch niveau veel minder dominant dan vroeger het geval was. Hierdoor zijn de Vlaamse christen-democraten niet langer zeker van de vetste posten op federaal niveau, wat decennialang het geval was.

Daarnaast is de Vlaamse christen-democratie in Vlaanderen zelf ook veel minder dominant geworden. Bovendien hebben ze met de secularisering geen echt bindmiddel meer om hun verschillende, tegengestelde socio-economische visies en standpunten met elkaar te verzoenen. Daardoor is “Vlaanderen” in zekere zin de ideale bliksemafleider geworden om hun interne tegenstellingen te verzoenen. Franstaligen zijn ook de enige groep van het land die men kan aanvallen zonder dat dit noodzakelijk stemmen kost.

Op federaal niveau zijn er wellicht te weinig posten om de politieke ambities van alle politici aan beide kanten van de taalgrens te stillen. Als de CD&V niet langer de baas kan spelen in België dan lukt dat misschien wel in Vlaanderen, waar ze minder rekening moeten houden met de Waalse PS.

Moest de CD&V 40% van de stemmen hebben gehad in Vlaanderen dan waren ze nooit met de nationalistische NVA in zee gegaan en mocht de CDH iets meer hebben voorgesteld - waardoor de christen-democratie per definitie de grootste politiek familie van het land zou zijn - dan had Leterme misschien nooit dergelijke uitspraken gedaan. Op 10 jaar tijd van trouwe vazal van de monarchie en de Belgische staat in een rebelse “separatist” veranderen, ruikt meer naar opportunisme dan naar een diepere overtuiging.

Nu, ik twijfel er niet aan dat voor de meeste politici plat opportunisme en carrièrisme, zeker in een machtspartij als de CD&V, en hun diepere overtuigingen op een onverklaarbare wijze steeds samen lijken te vallen.

Misschien zijn er in de federale regering te weinig ministerposten te verdelen om de nationale ambities van alle politici in beide landsdelen te stillen. Uiteraard spelen nog andere en wellicht belangrijkere factoren een rol in deze evolutie, zoals de verschuiving van het economische machtscentrum. Daarnaast is er de nood om de Waalse politici af te dreigen met meer bevoegdheden voor de regio’s, om hen zo tot een hardere besparingspolitiek te dwingen. Maar dit is wellicht één van de factoren die in dit, tegen de arbeidersbeweging gerichte, machtsspel een rol spelen.


woensdag, augustus 30, 2006

Voorspel de zeer nabije toekomst... en win fantastische prijzen!

Vrienden, het komt niet elke dag voor dat deze website zich laat gaan en een groots opgezette wedstrijd aan haar lezers presenteert. Omdat wij beseffen dat de mens uit zichzelf lui is, en niet tot het goede geneigd, geeft ons fijne spelletje uitzicht op enkele te gekke prijzen.

Iedereen weet ondertussen wat Yves Desmet, van de links-liberale De Morgen, ervan vindt als Jef Sleeckx, initiatiefnemer van de linkse beweging Een Andere Politiek, aan de fabriekspoort verschijnt. Arbeiders moeten dan, volgens Yves, "een andere job gaan zoeken". Wanneer we de massaal toegenomen werkloosheid van de laatste decennia in ogenschouw nemen, dan is Sleeckx aan zeer veel fabriekspoorten de sfeer komen verknallen.


Het verbaast Yves elke dag weer dat Sleeckx, in tegenstelling tot hijzelf en zijn gezellig car poolende en stakingsbrekende krant, daar nog welkom is.

Op 28 oktober vindt de lanceringsconferentie van Een Andere Politiek plaats. Links-socialisme.blogspot.com looft enkele mooie prijzen uit voor de lezers die het meest perfect de inhoud van Yves' standpunt over EAP kunnen voorspellen. Wij gokken erop dat Yves de volgende termen of uitdrukkingen zal gebruiken in zijn editoriaal, en geven tevens de frequentie aan waarmee ze zullen worden gebezigd. Doe mee!

- "groot gelijk" (hetzij Groot Gelijk, hetzij "ideologische navelstaarderij"): 3 keer

- "verzuring" (hetzij alle afgeleiden van "verzuurd", "zuur als een citroen"): 3 keer

- "populisme": 4 keer

- "cultureel vernislaagje": 1 keer

- "heel oud en oubollig oud-links": 2 keer

- "groupuscules": 2 keer

- "als een trekpaard zwoegende en werkende, maar onderbetaalde traditionele politici": 3 keer

- "geen goed meer kunnen doen (cfr. onderbetaalde politici, bijv. Rik Daems)": 2 keer

- "fabriekspoort": 5 keer

- "gesloten fabriekspoort": 4 keer

- "met man en macht gebarricadeerde fabriekspoort": 7 keer

- "een bont allegaartje": 2 keer

- "een terrasje doen": 1 keer

- "geboren malcontenten": 3 keer

- "tennissen met onze grote baas Christian Van Thillo": 0 keer

Spelregels:

1/ Stuur de termen of uitdrukkingen die Yves zal gebruiken om EAP te begroeten als de gesmeerde bliksem naar ons e-mailadres: links-socialisme@hotmail.com

2/ Geef ook de frequentie aan, moest een eerste ronde niet volstaan om de winnaar aan te duiden

Prijzen:

U zat erop te wachten. De dolgelukkige winnaar gaat glimlachend, en zijn familieleden met een wilde regendans verrassend, aan de haal met de bundel "Waarom arbeiders niet kunnen bestaan" (diverse, zeer bekende auteurs van radio en TV). Tweede prijs: "Als arbeiders wel bestonden, zou ik ze zijn tegengekomen" (Uit de nieuwe CD-verzamelbox "Jurgen Verstrepen, uw radiobehang in Vlaams belang"). Derde prijs: "Arbeiders zijn goed fout, meestal" (Poster in reële grootte van Unizo-voorzitter Karel Van Eetvelt, met als ondertitel: "Sloop de index, voor onze kinderen - toch die van mij")


(pd)

maandag, augustus 28, 2006

Column: wat gebeurt er in Nederland?

Neerlands rechts-populisten en hun luchtkastelen

Door Bas de Ruiter

Sinds de dood van Fortuyn is de zeepbel van rechtse eenheid, waar de politieke “soldaten van Oranje” op hoopten, uiteengespat. De Lijst Pim Fortuyn is een verzameling brokstukken waar elke gerespecteerde archeoloog zich verre van houdt… Zelfs het bestuur en de fractie kunnen elkaar al maanden niet luchten of zien.

Ex-LPF’er Nawijn heeft een aantal maanden voor de vakantie de groep Nawijn opgericht, en ex-LPF’er Eerdmans heeft zich inmiddels aangesloten bij de spiksplinternieuwe rechtse splinter Eén NL van Marco Pastors. Daarnaast is er nog de VVD-dissident met de door peroxide aangetaste hoofdhuid, Geert Wilders… Kom naar beneden en sla uw slag!

Deze volkshelden hebben heel wat voor ons in petto: belastingverlaging, orde en tucht, het schoonvegen van de straten van Ons Holland (let op de Hoofdletters), zodat daklozen, buitenlanders/criminelen - in het woordenboek van Hollands eer één en dezelfde categorie - en ander gespuis in de goot belanden. Nederland zal er naar verluidt aanzienlijk beter van worden.

En tja, die werkloosheid, voedselbanken, stijgende huren en hogere prijzen voor medische zorg worden allemaal veroorzaakt door economische profiteurs, lamzakken die niet willen werken en natuurlijk de buitenlanders. Deze laatste groep, de door rechts zo geliefde zondebok, moet dan ook niet zeiken en klagen: AANPASSEN of OPROTTEN is hun slogan.

Nee, neem dan die "laffe linksen", die nog durven praten over solidariteit, belasting naar hoogte van inkomen en vermogen of het bestrijden van discriminatie en racisme door sociale ongelijkheid onder diverse bevolkingsgroepen te bevechten. Volgens rechts breken die toch duidelijk de mogelijkheden voor economisch herstel en dus de bouwstenen voor een goed werkende economie af. De kloof tussen rijk en arm moeten we er gewoon bijnemen, wie hard werkt moet meer verdienen.

Een bouwvakker die veertig tot vijftig uur in de bloedhete zon staat te zwoegen, is natuurlijk een absolute luilak vergeleken bij de managers van "onze" multinationals die in hun van airconditioning voorziene kantoren handtekeningetjes onder offertes zetten, of hun nieuwe vakantie naar Ibiza boeken via hun super-de-luxe notebook.

De rechtse heilsprofeet Pastors verklaarde zijn project tot een instrument om extreem-rechts af te stoppen. Dus dames en heren arbeiders van Nederland, stemt u vooral niet voor links, maar stem voor onze rechtse makkers. Houzee!

De LSP heeft een zusterorganisatie in Nederland: Offensief. Hun website vind je op: www.offensief.nl

donderdag, augustus 24, 2006

VLD-lid ontsnapt uit eigen villa

Help de familie zoeken!

Links-socialisme.blogspot.com eist ontslag VLD-voorzitter Somers














Niet alleen de gevangenis van Dendermonde, en andere huizen van bewaring, kampen met ernstige onderinvesteringen van de overheid. Jarenlange verwaarlozing van infrastructuur, slecht onderhouden raamwerk, krappe en tochtige kamers, gebruikt linnen en schimmelplekken op de muren zijn ook de problemen waar een doorsnee woning van VLD-leden mee kampt.

Rik Daems, de liberale politicus die vorige week vrijdag zijn huisgenoten - waaronder zijn veel jongere vrouw - met kwaliteitsservies bedreigde om uit zijn streng bewaakte woning te ontsnappen, werd sindsdien enkel nog breed lachend op televisie waargenomen.

Tijdens zijn kortstondige verschijning in het VRT-nieuws lanceerde Daems een merkwaardig voorstel in verband met de werklozen. Hij droeg op dat moment een grijs maatpak, een bril met fijn montuur, stijlvolle Italiaanse schoenen en een das van een merk dat we nu niet kunnen noemen.

De liberale politicus beweerde, volgens de videobeelden die de politie later bij de VRT in beslag nam, dat werklozen 1 dag in de week gemeenschapsdienst moeten leveren. Volgens de uit zijn villa ontsnapte ex-minister kan een uitkering voor werkloosheid “niet volledig gratis zijn”.

Daems, die duidelijk handelde met voorbedachten rade - in tegenstelling tot het failliet van Sabena een tijdje geleden (dat was gewoon niet slim), sloeg meermaals wartaal uit en wou op het einde van het interview “de groeten doen aan mijn familie in Servië-Montenegro”. De Montenegrijnen - was Daems zich echt van geen kwaad bewust? - vierden recent hun onafhankelijkheid van Servië...

Maar er was nog meer onsamenhangende en vergezochte taal. Een en ander doet een vergevorderd geval van de liberale ziekte Winstdolingitis - heel de regering is er slachtoffer van - vermoeden. Werklozen die gewerkt hebben, zo stelde de door haar emoties volledig overmeesterde vrouw van Daems in een emotionele oproep aan het brede publiek, hebben afgedragen aan de “sécurité sociale”.

Haar hartverscheurende oproep liet niemand onberoerd. “Het is uitgesteld, indirect, brutoloon waar les ouvriers (arbeiders, loontrekkenden) voor hebben gewerkt, Hendrikske! Toch in de meeste gevallen. Kom toch terug naar onze villa, kleine jongen! Wij houden van u, Hendrikske, en zullen u met open armen weer in de schoot van onze familie opvangen.

Heb je alle lichten uitgedaan toen je vertrok, mon amour? Ook dat licht, vlak naast de jacuzzi, in onze derde badkamer? Ik... ik... (snikt) vind de weg niet meer, Hendrik. Kom terug, of sms alsjeblief het nummer van de architect. Hoor je mij, Hendrikske!! Kom terug!”


(pd)

dinsdag, augustus 22, 2006

Freddy Van Gaever (VB): "Er bestaat al een sociale partij"

Toen Freddy Van Gaever - in een vorig leven ondernemer, vandaag smaakmaker bij het Vlaams Belang - recent door VB-magazine werd ondervraagd over zijn visie op de oprichting van een nieuwbakken, Belgische en potverterende arbeiderspartij antwoordde de zakenman vrank en vrij: "Een nieuwe partij voor luieriken is volstrekt overbodig. Dat ze in Wallonië profiteren, niks doen en op hun luie kont zitten... Dat fenomeen kent de Vlaming, te beginnen met mijzelf en de ondernemerswereld, al jaren.

Maar dat nu ook de werkonwilligen die al mijn bedrijven in het verderf hebben gestort, met een reeks totaal overbodige faillissementen als vermijdbaar resultaat, samen gaan spannen... Daar kan een intelligent mens zoals ik niet aan uit. Je moet het lef maar hebben in dit apenland.

Een nieuw luierikenpartijtje in Vlaanderen is volstrekt onwenselijk en onnodig. Dat weet de zakenwereld al jaren. De zogenaamde arbeiderspartij uit het verleden was al een dommigheid. Een nieuwe arbeiderspartij zou dommigheid in het kwadraat zijn. Alles samen is dat dus heel veel dommigheid.

Zo'n partij zou op walgelijk cynische wijze de stemmen en actieve steun van de luie profiteurs in ons land zoeken. België is een constructie die tegen de wetten van de natuur en de samenhang in het heelal ingaat. Dat zeggen wij bij het Vlaams Belang al jaren. Een eigen partij voor loontrekkers, werklozen en andere sociale provocateurs zou een even grote miskleun zijn als de Belgische wanstaat. Vandaar mijn voorstel om werklozen die herstructureringen en faillissementen veroorzaken na 4 maanden van de dop te gooien."

Noot van VB-Magazine, na een telefoontje met voorzitter Frank Vanhecke: de bovenstaande standpunten engageren enkel ons partijlid. Desnoods vertelt de meest sociale partij van Vlaanderen u morgen iets anders. In Vlaanderen Vlaams!

(pd)

vrijdag, augustus 18, 2006

17 flikken in...

De nieuwe miniserie van links-socialisme.blogspot.com:

Het complot tegen de arbeidersklasse

Hoe? Wanneer? Kan zoiets wel bestaan? Om hoe laat?
("En waarom geen 18 flikken, of meer?")

Aflevering 3: Misdaad, regenjassen en faciliteiten buiten de rand

(Ondertussen in Brakel Village, waar neoliberalisme geen misdaad is... en al de rest meestal wel. Commissaris Patrick Janssens komt tot een onverkwikkelijke ontdekking. Dat de "vrije markt" en sociale rechtvaardigheid niet samengaan? Nee. De oude steenkoolfabriek blijkt van de aardbol verdwenen. Ze werd acht jaar geleden door het corrupte bouwbedrijf CD&V Investments met de grond gelijk gemaakt. Inderdaad, dezelfde groep professionelen - we bedoelen valse bandieten - die de loonindex onherkenbaar verminkten.

Ze kwamen ermee weg. Gehuld in maatpak en met de bankbiljetten opstuivend in alle windrichtingen. Enkele topbureaucraten van het ACV - geheimzinnig pratend tegen de binnenkant van hun regenjas, niet tegen de basis - toonden stiekem een vluchtweg. De politie van Brakel Village, die op voorhand van de hele onderneming was getipt, keek de andere kant op. Daar stond een stakingspiket.

De spin in dit valse, criminele web droeg met lugubere monotonie steeds dezelfde naam: Leo Van ’t Kruis. Katholiek? Nauwelijks. Zoals zovelen.

Wanneer de Brusselse Inspecteur Bart De Wever, per middeleeuwse postkoets, te horen krijgt dat de verworpenen der aarde hun meeting in een buurtcafé organiseren - waar "de stroom meer en meer rijst" en "het redelijk willen over de aarde stroomt" - voelt hij de kaakslag voor Vlaanderen van ver komen.

De Inspecteur stuift in zijn politie-autootje naar Brakel Village om "deze anti-academische en door migranten verkleurde arbeiderspartij, het doet pijn aan mijn verstand én aan mijn ogen" - deze keer wel onverwijld en ten laatste male - "te splitsen".

Commissaris Patrick Janssens wacht hem op met Oxfamkoffie, vegetarische koekjes en ander lekkers...)

Commissaris Patrick Janssens: "Ik heb het volste begrip voor de historische en culturele uitingen van het Vlaams-nationalisme, en meen dat we er soms veel van kunnen leren, Inspecteur De Wever. Maar toch een klein vraagje, als ik even mag. Die kruiwagen die hier voor de deur staat, is die van A?

Hebt u met succes en misschien zelfs met uw eigen handen, op de wijze van Hendrik Conscience en Godfried Van Bouillon, een geldtransport naar het Franstalige landsgedeelte ongedaan gemaakt?"

Inspecteur Bart De Wever: "Als ik het goed begrepen heb, dan zit een halfzacht, volledig uit welzijnswerkersjargon opgetrokken agentje als u hier een beetje te spotten met Vlaamse kruiwagens? Hilarisch vind ik dat. Ik denk dat ik niet meer bijkom, Commissaris Janssens.

(beschuldigend) Bourgeois liefdadigheid is bij u de norm, couscous met groene pepers de vorm. Eén ding: you don't give a shit about de arbeiders en hun gezinnen, vriend. Je zit samen met ons, de échte rechtsen, in hetzelfde politieschuitje.


Ik geef je een goede raad, Janssens: probeer dit circus niet langer vol te houden. Er komt een arbeiderspartij op ons af. Heb je 't al gehoord, Moeder Theresa van de verkleurende samenleving? Hier! In Brakel Village, dat onder uw politionele bevoegdheid valt.

(wijst met zwaaiende vinger) Is dit een kom couscous?"

Commissaris Janssens: "Nee Inspecteur. Ik meen dat het kaviaar is. Al is dat oordeel in hoge mate subjectief. Net zoals de wetten van de marketing."

Inspecteur Bart De Wever (verkleurt purper en vervolgens groen, gaat op zijn tenen staan): "That's it, Janssens. Mijn geduld is op. Dit is mijn laatste nationalistische waarschuwing aan het adres van lifestyle-Commissarissen, zoals jij en Luc Lamine.

(fixeert de verschrikt terugdeinzende Commissaris Janssens) Er is niet genoeg kaviaar in deze stad voor ons beiden, vriend!"

(Een kwartier later. Inspecteur De Wever legt, wijzend op de nieuwe ontwikkelingen in de zaak, zijn gewijzigde, maar "even fatale" stappenplan tegen een nieuwe arbeiderspartij in Brakel Village aan Hoofdcommissaris De Croo uit. Deze laatste wordt voornamelijk opgezogen door het voeden van zijn goudvissen, Karel en Patrick.)

Hoofdcommissaris De Croo: "Wij zijn een verwonderlijk team, Kareltje en Patrick. Blauwe ordehandhavink is our name, loonmatiging alsook privatisering our game. Zoals ik het volgaarne debiteer voor ons ingezamelde korps, in de mij zo aanminnelijke Engelse taal. (op vrolijke toon) Hap hap hap, blub blub, voor onze Brakelse politieclub!


Maar u zeide, Inspecteur De Wever? Ons korps vereist enige extra afleiding, euh opleidink, in de afrastering van voornoemde arbeidersvergadering?"

Inspecteur De Wever: "Cut the crap. Shall we? Let's get down to business en in Vlaanderen Vlaams - zij het niet noodzakelijk voor Christus. We staan hier lijnrecht tegenover een indrukwekkende vijand, hoofdcommissaris. Eén die, zo wijst mijn diepgaand onderzoek uit, helemaal niets van Jan Fabre, Jan Hoet en moderne kunst wenst te begrijpen. Proleten!

De initiatiefnemers hebben bovendien geen letter van mijn standaardwerk over het VNV en de nazicollaboratie gelezen. Het staat nochtans vol nuttige tips."

Hoofdcommissaris De Croo: "Vreemd. Zeer vreemd."

Inspecteur De Wever: "Desalniettemin zullen wij doortastende maatregelen treffen. Stap 1: verzamel de namen, voornamen, geboortegegevens, WC-eenden en klantenkaarten bij Jeans World van deze scheurmakers, die rood valselijk troef vinden.

Stap 2: de slag om de harten en geesten. U gaat een politiek essay, c.q. pamflet, schrijven om de anti-academische en cultureel conservatieve arbeiderswijk waar deze hilarische meeting plaatsgrijpt de voordelen van loonmatiging, activering van werklozen, private treinen en postbodes én Jan Fabre in te prenten.

Stap 3: komt u even mee naar de kantoorruimte hiernaast, hoofdcommissaris De Croo? Ik heb een kleine verrassing voor u. (misprijzend) Kareltje en Patrick, tsss.

(De Hoofdcommissaris en de Inspecteur stappen naar de bureauruimte ernaast, waar er 16 agenten - waaronder twee vrouwen - in vol ornaat stokstijf in de houding staan) Ziet u uw manschappen hier gedisciplineerd op één rij staan? Net de Vlaamse Wacht uit de jaren '30, niet? Vergeef me mijn vrolijk cynisme, collega. Kijk nu goed.

(Inspecteur De Wever schraapt zijn keel) One two!"

Rij met 16 agenten (unisono): "Three four!"

Inspecteur De Wever: "Wat zeggen we tegen een nieuwe arbeiderspartij, linkse syndicalisten, kommen met couscous en andere roden?"

16 Agenten: "We're gonna kick your ass!"

Inspecteur De Wever: "En tegen populistische arbeiders, die niks van Jan Fabre snappen maar des te meer van de film Daens?"

16 Agenten: "Don't push us, 'cuz we're close to the edge, voor vaderland en patronaat!"

Inspecteur De Wever: "Alright! En tegen koning Albert en België?"

16 Agenten: "Shut the fuck up!"

Inspecteur De Wever: "Behalve?"

16 Agenten (unisono rappend en een onnozel dansje uitvoerend, op de wijze van scorende voetballers): "Behalve wanneer het erom gaat Inspecteur De Wever zijn welverdiende ministerpost aan te bieden! Yo, cool guy, Albert!"

Inspecteur De Wever: "Shut the fuck up!"

16 Agenten (enthousiast): "Shut the fuck up!"

Inspecteur De Wever: "Nee nee, I really mean: shut the fuck up!!!"

(Wordt vervolgd...)

Brakel Village, waar neoliberalisme geen misdaad is... en al de rest meestal wel.


(pd)

dinsdag, augustus 15, 2006

Bart De Wever (NVA): ombudsman van de nieuwe arbeiderspartij?

Wij willen niet overdreven op onze borst kloppen. Als we echter merken dat een term, “nieuwe arbeiderspartij”, die LSP 11 jaar geleden in haar propaganda lanceerde vandaag in verschillende burgerlijke media opduikt, dan kunnen we een gevoelige noot niet vermijden. De geschiedenis zou ons, met de lancering van Een Andere Politiek - het initiatief rond onder meer Jef Sleeckx, Lode Van Outrive, Georges Debunne en een reeks van syndicale delegees, waaraan ook de LSP meewerkt - op 28 oktober een beetje gelijk kunnen geven.

Het succes van Een Andere Politiek als nieuwe, brede arbeiderspartij is niet op voorhand gegarandeerd. Er zal een kloof moeten gapen tussen EAP en alle strekkingen van het neoliberalisme. Ook Groen heeft zich op dat vlak reeds lang gediscrediteerd en lijkt - op individuele Groenen na, die breken met die kleinburgerlijke partij - niet te hervormen.

De structuren zullen open en democratisch moeten zijn. De discussies niet gedomineerd door kleinburgerlijke intellectuelen en hun dikwijls onpraktisch, voor gewone arbeiders, en ijl getheoretiseer. Theorie en politieke vorming zijn belangrijk, maar liefst direct verbonden aan concrete slogans die de strijd vooruithelpen. Boven alles zal het een strijdpartij moeten worden, die ten allen tijde afziet van deelname aan coalities met burgerlijke formaties die vandaag enkel een neoliberale afbraakpolitiek kunnen voeren.

Doorheen de strijd voor jobs, het behoud van onze koopkracht, degelijk onderwijs, fatsoenlijke huisvesting, etc. - ingaand tegen de barbarij van uitbuiting en oorlog die het kapitalisme vandaag is - zal ze in strijd de meerderheid van de bevolking voor socialistische ideeën moeten proberen te winnen.

Een nieuwe arbeiderspartij zou - op basis van de massale bewegingen die onvermijdelijk in het verschiet liggen - moeten streven naar een arbeidersregering, gebaseerd op de democratisch verkozen strijdorganen van de werkende klasse. Het huidige parlement kan door een arbeiderspartij gebruikt worden als forum voor arbeidersstrijd, die buiten dat stoffige parlement plaatsvindt. Fundamenteel dient het echter om de meerderheid van politieke, en economische, discussie uit te sluiten. Het is een burgerlijk parlement.

Een nieuwe arbeiderspartij kan aan de boom van de huidige postjesjagers en burgerlijke zakkenvullers (in de wetenschappelijke betekenis van het woord), van alle gezindten, gaan schudden. Wat zeer snel een afkeer zal opwekken waarbij het “cordon sanitaire” tegen het Vlaams Belang wel eens kinderspel zou kunnen lijken. De burgerij en haar meer bewuste strategen beseffen ook wel dat hun conflict met de arbeidersbeweging fundamenteler is, dan dat met de kleinburgerlijke tafelspringers - zij het gevaarlijke tafelspringers voor de rechten en levensstandaard van de werkende klasse - van het Vlaams Belang.

Des te groter de afkeer bij de burgerlijke kliek, des te meer zal dat de weerspiegeling vormen van een ingang die bij bredere lagen van de bevolking wordt gevonden. Een aardig staaltje van “onderbuikgevoelens” die het halen op de rede vonden we in een opiniestuk van Bart De Wever (NVA) in De Morgen (14/8/2006). De Wever geeft advies voor een nieuwe arbeiderspartij. Je moest wel wat tussen de regels kunnen lezen.

“Kameraden, spiegel u aan de ontstaansgeschiedenis van het VB (Waarom? Waarom niet aan die van de beste tradities binnen de arbeidersbeweging? Is dit Vlaamsnationale humor? Of cafépraat? - PD): wees populistisch (Lees: de recordwinsten van een kleine minderheid verdedigen, da’s pas echte politiek) zonder enige bekommernis om intellectuele eerlijkheid (Kan professor De Wever hier concrete voorbeelden van geven? Dan kunnen we misschien ergens over discussiëren? Overigens: de beste bevestiging, naar ons oordeel, van algemeen socialistische en zelfs revolutionaire vooruitzichten vind je in de statistieken van de Nationale Bank en andere overheidsinstellingen. Mogen we die ook al niet meer vertrouwen?) en zoek een charismatische voorman (Bart De Wever vindt Philip Dewinter dus “charismatisch”? Interessant nieuws.);

wees nationalistisch (Waarom niet internationalistisch? Waar slaat dit op, behalve kleinburgerlijk provincialisme?), maar kies voor België (Een Belgische arbeidersstaat wijzen wij niet af, als begin van nog meer moois op internationaal vlak.) en stel alle andere niveaus verantwoordelijk voor alles wat er fout gaat (Waar slaat dit opnieuw op? Citaten? Concrete voorbeelden, professor? Waar zijn uw feiten? Zijn dit academische standaarden? Wij zijn zelfs voor een onafhankelijke Vlaamse arbeidersstaat, als die er eerst komt. En u?);

wees bekommerd om het absorberen van allerlei sectaire groupuscules (U maakt zich druk om zaken die blijkbaar niet veel voorstellen. Waarom? Hoe kan je zo verschrikkelijk “sectair” zijn als je meewerkt aan een brede arbeiderspartij? Of bedoelde u sectair tegenover de bazen en hun politici die onze levensstandaard aanvallen? Wel, daar hebt u een punt.), maar weet dat je de voormannen ervan gaandeweg moet uitzweten (Wie is er nu sectair, op het randje van ondemocratisch?);

wees ongenadig voor de moederpartij, val de sp.a zonder ophouden aan (Dat zou dan een verandering zijn. In plaats van dat zij voortdurend de werklozen, onze werkzekerheid, onze koopkracht, ons onderwijs, etc. aanvalt.) ook onder de gordel (Voorbeelden? Is dit de benadering van een academicus, professor? Waarom moeten we er altijd naar raden, wat u bedoelt?);

wees cultureel conservatief en anti-academisch zoals uw potentiële kiezers (U bent een pessimist. Wie de geschiedenis kent, professor, weet dat de zaken kunnen veranderen. Eerst was er geen mei ’68, toen wel. Zie ook andere revoluties, waarin de houdingen van mensen veranderen. Als het een geruststelling kan zijn: ook intellectuelen zijn welkom, als ze zich op het standpunt plaatsen van de arbeidersbeweging. Het enige echt wetenschappelijk standpunt, overigens.)

En wat de allochtonen betreft, probeer hen in te lijven (Dit klinkt neerbuigend tegenover onze bedoelingen: arbeiderseenheid creëren.) maar durf opnieuw te zeggen dat godsdienst opium voor het volk is (Wij zijn voor het recht om kritiek op godsdienst uit te oefenen, maar ook voor de eenheid van de arbeidersklasse, over de grenzen van religie of afkomst heen. U niet?). Veel succes kameraden, in de strijd ten laatsten male zullen we lijnrecht tegenover elkaar staan. (Hopelijk respecteert u dan wel de mening van de democratische meerderheid.)”



(pd)

donderdag, augustus 10, 2006

Column op donderdag: Dalende koopkracht

Door Karel Mortier

Nog maar een aantal weken geleden klonk het in de media triomfantelijk dat Vlaanderen nog nooit zo rijk is geweest als nu. Het gezamenlijk vermogen van alle Vlamingen samen zou bijna 800 miljard dollar bedragen. Dit is een record.


Wat de meeste kranten op dat moment niet vermeldden was de verdeling van dat vermogen. In De Morgen (29/07) werd gesteld dat 30% van de Belgen 70% van het vermogen in handen heeft, en 10% maar liefst de helft. In Vlaanderen zou het dan gaan om 400 van de 800 miljard dollar. Als we de waarde van het vastgoed mee in rekening zouden nemen, dan is die ongelijkheid wellicht nog groter. De meeste huishoudens in Vlaanderen die een woning huren - en dat is nog steeds één vijfde van de huishoudens - heeft bijvoorbeeld al geen eigendom.

In schril contrast daarmee staan de gegevens van de Nationale Bank en KBC Asset Management, waaruit zou blijken dat de koopkracht van de mensen in ons land daalt. Dat is eigenlijk niet zo verwonderlijk als je ziet dat de spaarquota van de Belgen de laatste jaren steeds verder daalden en een groeiend deel van de aankopen op krediet gebeurt.

Daarmee volgt België een internationale trend, waarbij de arbeidersklasse en een groeiend deel van de middenklasse enkel haar levensstandaard kan behouden door te ontsparen en/of te lenen. Eerder verscheen reeds een studie waarin werd gesteld dat de koopkracht in ons land niet alleen het laatste jaar, maar het laatste decennium is gedaald.

De vakbonden hebben hierin een belangrijke verantwoordelijkheid. Ten eerste kan je de opmerking maken waarom we dit cijfermateriaal steevast uit de mond van bankiers te horen moeten krijgen? De vakbonden hebben nochtans zelf studiediensten die dit soort gegevens over de koopkracht van hun leden toch zouden moeten opvolgen, om er op te kunnen inspelen.


Het probleem is uiteraard dat de vakbondsleiding zelf in grote mate verantwoordelijk is voor dit fenomeen. De internationale olieprijzen hebben ze niet onder controle, maar de uitkleding van de index en de loonmatigingen die ze het laatste decennium steevast probeerden op te leggen zijn wél iets waar ze een belangrijke vinger in de pap hebben. Wellicht is dat ook de reden waarom de reacties van de vakbonden op dit moment uitblijven.

De vraag is wat er nu moet gebeuren. De patroonsorganisaties zijn al bezig om hun aanvallen op de koopkracht voor te bereiden voor de volgende IPA-onderhandelingen. Zullen de vakbonden met bovenstaande gegevens het eindelijk nog eens aandurven om, in plaats van mee te buigen met de wind, voet bij stuk te houden? En om eindelijk nog eens een overwinning binnen te halen, in plaats van te proberen het verlies te beperken.

woensdag, augustus 09, 2006

17 flikken in...

De nieuwe miniserie van links-socialisme.blogspot.com:

Het complot tegen de arbeidersklasse

Hoe? Wanneer? Kan zoiets wel bestaan? Om hoe laat?
"En waarom geen 18 flikken, of meer?"

Aflevering 2: Misdaad en gebakjes

(Ondertussen in Brakel Village, waar neoliberalisme geen misdaad is... en al de rest meestal wel. Hoofdcommissaris De Croo zit, comfortabel achterover leunend in zijn lederen zetel, een vergeeld album van Suske en Wiske te lezen - "Lambik en de Lastige Loonslaven". Rond het middaguur verwacht hij bezoek van Inspecteur Bart De Wever, om samen taartjes te gaan eten in de politiekantine.

Een listige en geslepen façade. In werkelijkheid hopen beide mannen een stappenplan tegen een nieuwe arbeiderspartij in Brakel Village op papier te zetten. Te beginnen met het misdaadgevoelige marktplein.

Wanneer Lambik in het album van de hoofdcommissaris "wafels met poedersuiker" voor de koning en zijn entourage gaat bakken, komt zijn rechterhand - Commissaris Patrick Janssens - zwaar hijgend het bureau binnengespurt. De Commissaris was echter niet gaan dansen...)

Hoofdcommissaris De Croo: "Commissaris Patrick Janssens! Welke eer valt er mij rond de hals u hier in dusdanig afgepeigerde toestand te mogen verwelkomen? Is er een verschrikkelijk onheil over ons geilige stadje gekomen? Rukken de misdaad en de ontevreden arbeiders op? Wat kom je mij met de tong hangende tussen uw lippen te vertellen!"

Commissaris Patrick Janssens (haalt een verfrommeld papiertje van tussen zijn kepie tevoorschijn): "Hoofdcommissaris, is dat van A?"

Hoofdcommissaris De Croo: "Wel, 't Stad is van iedereen. Hieruit concluderende, ook van het onze economie opstuwende havenpatronaat van Brakel Village en omstreken. (denkt even na) Waar komen deze havenpatroons feitelijk vandaan, in ons vreedzaam stadje zonder haven?

Maar het papiertje dat gij in uw handen stevig omklemt, is mij een onbekende. Is er weer een geldtransport naar Wallonië op ons hoofd gevallen?"

Commissaris Janssens: "Commissaris, dit pamflet heb ik met het nodige respect aan het station onderschept, na een discussie over verdraagzaamheid die van beide kanten moet komen. En dat we beter zouden praten, dan aan elkaar politieke pamfletten uitdelen. Maar dat er naast rechten ook zoiets bestond als sociaal-democratische plichten.

Ik heb die twee mensen, een man en een vrouw die een sterke band met de Grondwet beweerden te onderhouden, jammer genoeg in het hele land moeten doorseinen als potentieel voorzien van vlaggen, spandoeken, folders, partij-insignes en standbeelden van Karl Marx."

Hoofdcommissaris De Croo: "Mmm."

Commissaris Janssens: "En wat ondanks mijn stil protest meer is: uit hun verklaringen blijkt dat het desalniettemin protagonisten zijn van... (speurt samenzweerderig rond in het bureau) een Nieuwe Arbeiderspartij. Deze mensen plannen - op 14 september! - een meeting in onze stad tegen privatiseringen, voor de bescherming van syndicale delegees en - de grenzen van de wet verregaand tartend - een anti-neoliberale arbeiderspartij."

(De Croo en Janssens kijken elkaar aan alsof er net een gigantische hoeveelheid slijm uit de ruimte op hun hoofden is neergedaald...)

(Die middag in de politiekantine...)

Hoofdcommissaris De Croo: "Deze uitmuntende taartjes smaken me geweldig aan de pupillen, Inspecteur Bart. In weerwil van deze observatie durf ik te beweren dat de netkousen, onze vorige act, een betere invalsweg vormden bij het korps. Het was zo vrolijk in zijn totaliteit, zo gay in de mij geliefde Engelse taal."

Inspecteur De Wever: "Ik krijg hier steeds meer het gevoel, geachte hoofdcommissaris, dat misdaadbestrijding de fopspeen, pamper en tutter van een bepaald type van profitariaat is geworden. Niet rood zoals gewoonlijk, bij de reeds lang beruchte PS-kliek, maar blauw.

(kwaad op z'n Antwerps) I bet your sweet ass, De Croo, dat de neoliberale consensus verdomd snel met de gebakken peren kan zitten, met die attitude. Een meeting van een nieuwe arbeiderspartij! Volk dat over privatiseringen beter the fuck zou shut up'en, net zoals Tom Barman over het VB.

Uw agenten moeten eindelijk eens leren shut the fuck up te zeggen tegen het bestel ondermijnende krachten en andere vervelende dingen. Voor we in Brakel Village ook met Italiaanse politietoestanden te maken krijgen. Zoals uitentreuren bij de Walen.


Als het van Bart De Wever afhangt, en ik ben nog steeds Inspecteur - moge dat duidelijk zijn - dan laten we die meeting in een bouwvallige, oude steenkoolfabriek doorgaan. Dat is stap 1 in ons plan. Hahaha..."

(Wordt vervolgd...)

Brakel Village, waar neoliberalisme geen misdaad is... en al de rest meestal wel.


(pd)

maandag, augustus 07, 2006

Vroem, vroem,...: de gedachtentrein met Yves Desmet, links-liberaal hoofdredacteur

Beste Jolanda,

Toen ik vorige week uit bed stapte - niet links, niet rechts, maar averechts - schoot me bijna exact hetzelfde te binnen. Onze westerse beschaving heeft ondanks de ontzagwekkende technologische vooruitgang, waarvan we met z’n allen maar al te graag profiteren, nooit een fatsoenlijk antwoord op krakende zakken chips gevonden. In een moderne maatschappij mag je dat gerust niet langer verantwoord noemen. Die zakken kraken ondertussen zo hard dat we, zonder in ons Groot Gelijk te gaan zwelgen, het hoofd niet langer in het zand kunnen, en mogen, steken.

Wanneer zijn die zakken chips, en er valt juridisch eigenlijk geen categoriek onderscheid in te maken, zo afschuwelijk beginnen kraken en frutselen? Zat het altijd al in het wezen van de mens dat hij ooit bij de krakende zak geplette aardappelen - het weze dan chips - zou uitkomen? Of niet? Is deze evolutie fundamenteel toch een bevlieging van de moderne homo sapiens, de natuurlijke soort waarvan we met z’n allen profiteren?

De luidruchtige en krakende zak chips is, merkwaardig genoeg, stilaan het symbool geworden van de digitale samenleving zoals die na de New Deal van Roosevelt, de befaamde Amerikaanse president, is ontstaan. Zo beweren vele onafhankelijke waarnemers, althans.

Het lijkt er steeds meer op dat deze zakken (chips) veel zinloos geweld uitlokken, in een maatschappij waarin verzuring de dominante trend is geworden. Verzuring van steeds grotere groepen in de samenleving, die schijnbaar niet aan de lokroep van een zogenaamd ideale maatschappij zonder de dreiging van krakende zakken chips kunnen weerstaan.

Het gaat er natuurlijk niet om om sommige "kutzakken" met chips uit een verkeerd begrepen reflex van politieke correctheid te ontzien. In elke mand zitten er rotte appels, of stakende arbeiders. Dus ook tussen die, inderdaad, soms vervelend krakende zakken. Elke drager van de geribbelde snack is evenwel anders.

Brute veralgemening omwille van politiek gewin, het doelbewust negeren van de rijke gelaagdheid van de maatschappelijke realiteit, vernietigt de individuele aanleg van iedere zak met gebakken schijfjes patat. En toch zijn die versneden aardappeltjes "allemaal gelijk", als we het monolithische denken van sommige politieke extremisten mogen geloven. Les extrêmes se touchent?

Ons juridische rechtssysteem heeft de straffen voor de omstreden “krakende zak” nog niet in rechtsregels kunnen gieten. Dat belet niet dat het geweldsmonopolie tegen deze ondingen, in een beschaafde maatschappij althans, bij de politie, het leger en de bevoegde rechtbanken hoort te liggen. Zij zijn de enigen die volgens de wettelijk bepaalde normen waarover onze samenleving beschikt, bij gebrek aan beter helaas, de strijd tegen onmiddellijke doofheid opwekkende chips kunnen winnen.

De hooggestemde waarden van de Verlichting vergen een dagelijkse inspanning van elke burger. De vraag is: kunnen en willen we dit als maatschappij nog opbrengen, ook als iedereen weet dat er nu eenmaal geen alternatief is voor een beetje gekraak? Hoewel we nog steeds leven in één van de welvarendste en meest veilige regio's van de wereld zorgt vandaag zelfs de eenvoudige zak chips voor deining en ongemak. Een groeiende groep zegt luidop foert wanneer een medeburger zo'n zakje bovenhaalt in bus, tram of café.

Je kan er donder op zeggen dat krakende verpakking een schimmel zal blijven waarop het populisme welig gedijt. Zeker wanneer binnenkort ook Jef Sleeckx en zijn nieuwe partijtje van het eigen Grote Socialistische Gelijk de burger het arbeidersparadijs op aarde komt voorspiegelen.


Arbeiders in een fabriek - voor chips of andere snacks - weten dat het tijd wordt om een nieuwe job te zoeken, wanneer Sleeckx met zijn agitatie voor de perfecte zak met chips aan de poort verschijnt.

Geef mij geconfronteerd met al die ellende dan maar een zonnig terrasje, een Bacardi Breezer en de streling van heupwiegend vrouwelijk schoon, Jolanda.

Jouw Yves.


(pd)

dinsdag, augustus 01, 2006

17 flikken in...

De nieuwe miniserie van links-socialisme.blogspot.com:

Het complot tegen de arbeidersklasse

Hoe? Wanneer? Kan zoiets wel bestaan? Om hoe laat?
”En waarom geen 18 flikken, of meer?”


(Ondertussen in het politiekantoor van het schimmige stadje Brakel Village, waar neoliberalisme geen misdaad is... en al de rest meestal wel. Hoofdcommissaris De Croo, pontificaal achterover leunend in zijn lederen zetel, krijgt onverwacht bezoek van de Brusselse Inspecteur Bart De Wever. De Wever is hoofd van de cel "Geldtransporten naar Wallonië", en in zijn vrije tijd kenner van Vlaamse streekbieren. De laatste 12 jaar was hij tevens provinciaal kampioen "Lokale veldheren uit de Bourgondische Tijd" van de regio groot-Antwerpen.

Het is snikheet in het bureau van de blauwe hoofdcommissaris De Croo, wanneer zijn trouwe assistent - de flets-roze en schijnbaar volledig onthutste Commissaris Patrick Janssens - het bureau komt binnengestormd met een exemplaar van De Standaard in de ene hand, en een natte zakdoek in de andere...)

Commissaris Janssens: “Hoofdcommissaris De Croo! Er is iets zeer ernstigs gebeurd, en het is niet het moment voor grote verklaringen, maar - hoe zal ik het zeggen? - Jef Sleeckx en Georges Debunne willen een nieuwe arbeiderspartij oprichten! Niet te geloven! Ik had, uit hoofde van mijn politionele functie en de coherente samenhang van het maatschappelijke weefsel, juist geponeerd dat ’t Stad van iedereen is! Ook - misschien niet helemaal klassiek voor socialisten - van het havenpatronaat...

’t Stad is van A! En van A, en A, en ook een beetje van A,... Dit gepraat over een arbeiderspartij gaat in tegen bijna alle lessen van de marketing die een mens - hetzij een politieagent - kan bedenken. Moest hij echt niets beters om handen hebben.

Het is verschrikkelijk... Woehoehoe... (Janssens grijpt hoofdschuddend en hevig snikkend naar zijn zakdoek, terwijl hij met ogen vol vraagtekens - nog niet gemengd met gevoelens van spijt, echter, hij werd uitstekend betaald - De Croo en De Wever aankijkt)”

Inspecteur Bart De Wever: “Shut the fuck up, Janssens. Als ik je nog één keer het woord ‘politioneel’ en ‘maatschappelijk weefsel’ in dezelfde frase hoor uitspreken, mogen ze me met een taxi in Congo-Brazzaville afzetten. Zo beu ben ik dat voortdurende, eindeloos voortkabbelende, pseudohumanistische geblaas over gelijkheid. Zo kots- en kotsbeu. Gesnopen?

En door al dat zeer, zeer futiel geblaas wordt er wederom geen deftig bestuur meer gevoerd in Brakel. In dat sukkelstraatje zijn we aanbeland. Dus: shut the fuck up!”

Hoofdcommissaris De Croo (zet zich recht in zijn stoel): “Vrienden, politiemakkers! Holala! Staakt uw speldenprikken naar elkander alsook het bengelachtige gedaas komende van uw verhitte gemoedsbelevenissen. Alsjeblief zeg. We komen hier een probleem op te lossen, weze het datgene van voornoemde arbeiderspartij.

Iets dat zich aandient, als een suizende komeet die naar onze geciviliseerde aardbol komt gevlogen, waarbij een oplossing zich bij hogelijk alarm aan alle betrokkenen, aan ons allen, opdringt.


Voor we hier voor de zoveelste keer met ons politieapparaat, 15 mannen en 2 vrouwen sterk, met ons hele hebben en houden weer languit onderuit gaan. Ik denk dan aan Dutroux.

Soms ook aan de vluchtige Erdal.”

(Commissaris Janssens en Inspecteur De Wever trekken een gezicht als door de hand Gods geslagen)

Hoofdcommissaris De Croo: “Ik kom te zeggen: wat heeft die nieuwe arbeiderspartij nu feitelijk op haar kerfstok? Is ze in enigerlei mate misdadig, zoals de wet zou poneren?”

Commissaris Janssens: “Ze is tegen ons, Commissaris, de zogenaamde (trekt een zuur gezicht) ‘neoliberalen’ en (nog zuurder) ‘asocialen’ die privatiseren, werklozen vervolgen en de patroons zogenaamd 'cadeaus geven'.
Oud-links staat tegen de wettelijke overheid op de barricaden, terwijl de politie natuurlijk niet alle problemen tegelijk kan oplossen.

Terwijl wij er bovendien voor iedereen zijn, ook voor A, en zeker met niemand collaboreren. Laat staan met de patroons, wiens winsten wat mij betreft ook van iedereen zijn. (een beetje triest en overdreven berustend) In een ideale wereld waarvan we weten dat hij nooit zal bestaan.”

(Wordt vervolgd...)

Brakel Village, waar neoliberalisme geen misdaad is... en al de rest meestal wel.


(pd)